‘Bielbol, bielbol’

Vrolijkheid zit in onverwachtse, vaak kleine dingen. Bijvoorbeeld in limo met rietjes! In een juf die geen Somalisch spreekt, maar toch een poging doet. Of in zelfgemaakte papieren tolletjes!

Ik neem stroken papier en prikkers mee. Bij binnenkomst lijken de oudste kinderen ietwat teleurgesteld: ‘hmm... geen idee of dit wel leuk wordt’, valt er van hun gezichten te lezen. Als ik mijn hand open doe om te laten zien wat ik heb gemaakt, wordt hun uitdrukking er niet enthousiaster op. Tot dat..... ik mijn maaksel laat draaien op de grond! Fascinatie. ‘Bielbol!’, ‘bielbol!!’ Al gauw gaan we aan de slag. Er wordt geconcentreerd gewerkt en geëxperimenteerd. De stroken strak om de prikker draaien is cruciaal, zo blijkt na een aantal testjes. Je tol draait dan sneller. Zodra de kinderen merken dat ook de vorm van de tol de draaisnelheid beïnvloedt, worden de tolletjes geperfectioneerd. Aan het eind van de workshop is er natuurlijk een wedstrijdje. Welke tol houdt het het langst vol? Vol vuur worden de tolletjes aangemoedigd. Spanning en gejuich. Dansende, kleurrijke vormen op de vloer. De een draait nog sneller dan de ander. Sommigen oncontroleerbaar, het hele speelveld zigzaggend doorkruisend. Anderen gedisciplineerd draaiend, komen nauwelijks van hun plek; schilderen caleidoscopische kleurstrepen. Totdat de zwaartekracht wint en de tollen een voor een stil vallen. Om een prikker opgerolde stroken papier liggen bewegingsloos op de grond. Weg is de magie. Voor even dan. Drie seconden later begint de volgende ronde!

---