Alles om me heen kan dat fascinerende, bijna ongrijpbare proces van inspiratie in gang zetten. Waarschijnlijk heeft het te maken met verwondering: zien in plaats van kijken, dwalen in plaats van lopen. Af en toe stil staan bij dat wat je toevalt. Aandachtig genieten van dingen die alledaags lijken. Het magische durven zien in een veertje - dat gedragen door de wind - zachtjes voor je voeten landt.

Momenten die je vastpakt geven betekenis, scheppen verbinding. Als herinnering, als boodschap of beleving. Dingen waaraan je normaal gesproken voorbij gaat, worden zo opeens bijzonder en iets om met je te mee te nemen. Bijzonder door vorm, kleur, textuur of symboliek, maar juist ook door dat wat het anders maakt. Kijken naar wat iets betekenis of eigenheid geeft, is bij mij het begin van een creatief proces.