every time we remember something, we tell a new story
Ik zie ons geheugen als een verhalende structuur. Elke keer dat we iets herinneren, schrijven we een nieuw verhaal. Er is geen definitieve tekst, maar een oneindig, niet-lineair, eindeloos herhaald, altijd omkeerbaar verhaal. En met dat verhaal tekenen we ons zelfbeeld op, steeds op nieuw. Een fascinerend principe dat me mateloos boeit.
Mijn werk verwijst dan ook regelmatig naar herinneringen en het verstrijken van tijd – of beter gezegd – dat wat er overblijft, want juist ons onvermogen de werkelijke ervaring of gebeurtenis te reconstrueren of vast te houden fascineert me. Dat herschrijven van verhalen.
Het gaat mij dus niet zo zeer om de herinnering zelf, maar meer over hoe we ons tot herinneringen verhouden. Over de invloed van onze herinneringen op het ontstaan en vormen van onze identiteit. Over dat we gecomprimeerde gevoelens, gedachten en ervaringen schijnbaar feitelijk categoriseren. Over de verschillende manieren waarop we gebeurtenissen uit het verleden in het heden construeren. Over de behoefte onze herinneringen te ordenen, te bundelen, te beschermen, te delen of juist weg te stoppen.
Ik zoek hierbij naar manieren om deze, soms intieme, aspecten te verbeelden zonder te veel persoonlijk sentiment of nostalgie. Papier en gevonden objecten zijn daarbij mijn voorkeursmedium. Naast dat ze beiden een interessante materiële verschijning kunnen hebben, zijn ze ook 'drager' van het immateriële; van herinneringen en verhalen.
Mijn werk verwijst dan ook regelmatig naar herinneringen en het verstrijken van tijd – of beter gezegd – dat wat er overblijft, want juist ons onvermogen de werkelijke ervaring of gebeurtenis te reconstrueren of vast te houden fascineert me. Dat herschrijven van verhalen.
Het gaat mij dus niet zo zeer om de herinnering zelf, maar meer over hoe we ons tot herinneringen verhouden. Over de invloed van onze herinneringen op het ontstaan en vormen van onze identiteit. Over dat we gecomprimeerde gevoelens, gedachten en ervaringen schijnbaar feitelijk categoriseren. Over de verschillende manieren waarop we gebeurtenissen uit het verleden in het heden construeren. Over de behoefte onze herinneringen te ordenen, te bundelen, te beschermen, te delen of juist weg te stoppen.
Ik zoek hierbij naar manieren om deze, soms intieme, aspecten te verbeelden zonder te veel persoonlijk sentiment of nostalgie. Papier en gevonden objecten zijn daarbij mijn voorkeursmedium. Naast dat ze beiden een interessante materiële verschijning kunnen hebben, zijn ze ook 'drager' van het immateriële; van herinneringen en verhalen.